dag 3, 4 en 5

ag 3

Deze dag stond de rit van Palm Springs naar Lake Havazu op het programma.
Na een niet verwacht ontbijt en dus met een goed gevulde maag de reis begonnen. Prachtig weer, een graad of 27C. Lange wegen door een woestijnachtig landschap. Voor ons zeer ongewoon en daarom prachtig. Wat opviel is dat welke kant je ook op kijkt er overal stroomdraden staan. Ze hebben ook wel een afstand te overbruggen. Onderweg veel plaatsjes die het goed zouden doen in een Horrorfilm. Krakende reclameborden en verlaten gebouwen.
Bij de eerste de beste stop meteen al Hollanders naast ons, hoe is het mogelijk want je ziet of hoort ze hier (nog) niet veel. Ze kwamen uit Houten. Daar stond ook iemand Amerikaanse vlaggen te verkopen. Idioot gezicht want er was totaal geen klandizie en eigenlijk alleen maar voorbij razende auto's en vrachtauto's. Volgens mij wilde hij ze vooral niet kwijt.
Zodra de Colorado rivier in beeld kwam werd het een stuk groener.
Daar was plotseling ook watersport. Van die enorm grote echt Amerikaanse brullende speedboten.
Uiteindelijk in Lake Havazu aangekomen. Bij het parkeren van de auto bij het hotel werden we gelijk ingehaald door een arrestatieteam die met gillende sirenes 1 van de hotelbewoners in de boeien sloeg en meenam. Dat begon goed!
's Avonds uit eten en een stuk langs de rivier gelopen. Het tilde er op van de Hughe speedboten.
Leuk om te zien en te horen. Wat een power! We zijn inmiddels ook al tot de conclusie gekomen dat we eigenlijk maar een klein autootje hebben....

dag 4
Op naar de Grand Canyon! Na eerst getankt te hebben op pad. Het wordt vandaag een van de langste afstanden die we moeten rijden. De weersvoorspellingen zijn niet goed. Regen!
Prachtige landschappen glijden aan ons voorbij. Onderweg de Sunset krater bij Flagstaff aangedaan. Echt iets bijzonders. Zwarte grond en dito brokstukken.
Het weer is inderdaad wel even wat anders dan gisteren. Toen was het heet en nu allesbehalve. Jut en Juul zijn in de korte broek vertrokken. Onderweg zelfs al regen gehad!
Waar het begon met een vrij “kaal” landschap ging dit op een gegeven moment over in prachtige rode rotsen. We waren in het gebied van de Navajo indianen. Dat kon je aan de koppen ook goed zien. Van de rooie rotsen een gebied in met meer bomen. Dat is hier eigenlijk wel bijzonder. We hebben tot nu toe weinig bomen gezien, het zijn meer zeer verspreid staande struiken.
De temperatuur gaat inmiddels ook snel naar beneden.
We zitten op 32 F. Gisteren hadden we 90 F om maar even het verschil aan te geven...
Sterker nog we rijden verder en komen in de sneeuw terecht!. Heel bijzonder... maar ook ongewoon in deze tijd van het jaar hebben wij begrepen. Wij mochten het meemaken!
We zitten op de North Rim van de GC. Leuke en stijlvolle Lodge.
Benieuwd wat de dag van morgen gaat brengen!

Dag 5
Na een goede nachtrust om een uur of 8 de luiken open. Wat?? sneeuw op dak en mist!
Eerst maar uitgebreid ontbeten in de Lodge. Alle tijd want in deze omstandigheden zie je echt helemaal niets van de canyons. Informatie opgehaald en bepaald wat we eventueel willen zien mocht het toch nog.... De mondhoeken krulden inmiddels naar beneden, het regende als een gek en wij zaten echt midden in de bui. We hadden inmiddels begrepen dat het hier nog maar net open was, een maand terug kon je hier vanwege de sneeuw niet eens komen!
Toch de auto maar gepakt en gereden naar een lager op een camping gelegen winkeltje met WiFi.
Dat hebben we namelijk in onze hut en op het gehele terrein niet.
Sociale contacten weer even onderhouden, dan weet men tenminste dat we er nog zijn.... Wat kunnen die jongens van “sportclubje toch ouwehoeren zeg, was me nooit eerder zo opgevallen.....
Op zoek naar de mooie uitzichtpunten van de GC. Het is nog steeds potdicht en water is er ook genoeg om ons heen. Onderweg zo nu en dan een open plekje en dan kun je toch nog wat zien! Snel foto's maken! Op het eindpunt ook alles potdicht en we regenen lekker nat! Geen regenpak bij ons natuurlijk en we moeten het doen met 1 luuzig inklap parapluutje... Gelukkig hebben we een perfect werkende airco in de auto en raken de spullen ook weer droog. Zo'n auto wil ik thuis ook!!!
Toch weer een klein gaatje en fotograferen maar weer! Humeur wordt er eigenlijk alleen maar minder van want je ziet zo nu en dan een flard van wat je allemaal mist... Zonde!
Terugrijdend naar onze Lodge begint het er allemaal voorzichtig toch iets milder uit te zien, sterker nog we zien heel af en toe een zonnestraaltje! Regenen doet het tussendoor ook nog steeds maar uiteindelijk krijgen we toch bij momenten een goed beeld van alles. Gelukkig! De dag eindigt een stuk positiever dan hij begonnen was! Inmiddels is het 20 voor 8 geworden, het is hier al bijna donker. In Nederland is het 3 uur 40. Dat blijft een bijzondere gedachte.